Çocuklarımın Kavga Etmelerini Nasıl Engellerim? (I)

Ebeveynlerin çoğu kardeş kavgalarını büyümenin doğal süreci kabul eder. “Çocuklar böyledir işte. Tüm çocuklar kavga eder.” diyerek durumu önemsemezler. Bazıları ise uğraşmaktan o kadar yorulmuştur ki artık karışmak istemezler. Onlar için müdahale etme durumu ancak çocuklardan biri yaralandığında ve zor durumda kaldığında gerçekleşir. Ebeveynler bu konuda çaresiz değildir. Kardeşler arasındaki kavgaları azaltmanın yolları vardır. İlk yapılması gereken, duruma müdahale etmektir.

Ebeveynler kavgayı görmezden gelmemelidir. Bunu yaptıkları takdirde çocuklardan biri kardeşiyle uğraşmayı alışkanlık haline getirebilir, hatta hayal kırıklığının, öfkesinin ve tüm kötü deneyimlerinin acısını ondan çıkarmaya çalışabilir. Ebeveynler her ne kadar müdahale edildiğinde olumsuz davranışların artacağını düşünse de, bu doğru değildir. Çocuklar ilgi çekmek istediklerinde, ilgiyi elde etmek için öncelikle olumlu davranışları kullanır.

Kardeş kavgalarının temeli kıskançlığa dayanır. Eğer çocuk kardeşinin kendisinden çok daha fazla sevgi ve ilgi gördüğünü düşünüyorsa, öfkesini kardeşine yönlendirir. Anne ve babasına öfke duymaz çünkü onlara ihtiyacı vardır. Onların onayını kaybetmeyi göze alamayacağından, kızgınlığını suçladığı kardeşine yansıtır.

Eğer anne ve babası, ağabeyi ya da ablasına sırf yaşça daha büyük diye birtakım öncelikler tanıyorsa, çocuk kendisine adil davranılmadığını hisseder. “Ablan senden büyük, biraz daha televizyon seyredebilir.
Ablanı kendine örnek almalısın.

maraş escort bayan