Çocuğum Hep Arkadaşlarıyla Birlikte Olmak İstiyor (I)

İlkokul yıllarında çocuklarda artan bir sosyalleşme gözlemlenir. Benmerkezci olmaktan uzaklaşır, diğer bireylerin duygu ve düşüncelerini önemsemeye başlarlar. Bu yaş grubundaki çocuklar birbirlerine karşı daha toleranslı olup, arkadaşlarının ilgi duyduğu konuları da öğrenmeye heveslidir. Birlikte uyumlu bir biçimde oynar, çalışır ve kurallara uyarlar. Ara sıra tartışsalar da genel anlamda öncekinden çok daha işbirlikçi oldukları görülür. Çocuklar gerek oturdukları mahallede gerekse okulda birçok arkadaş edinmelerine karşın, en iyi anlaştıkları bir ya da iki kişiyi seçerek onlarla yakın olmayı tercih ederler. Bu yakınlık bazen aşırıya kaçabilir. Bu durumda ailenin endişeleri başlar. 6 — 7 yaş grubu çocuklar ebeveynlerinin onayını önemserken, 8 — 9 yaş grubu çocuklar arkadaşlarının onayını tercih eder.

Sürekli arkadaşlarıyla olmak ister ve onlara benzemeye çalışırlar. “Halamlara gitmek istemiyorum, dışarıya çıkmak istiyorum!” ya da “Mehmet bize gelebilir mi?” “Serkan’ı da parka götürelim!” gibi cümleler anne babaların sıkça duymaya başladığı cümleler haline gelir. Çocuk yakın bir arkadaşlık ilişkisi kurduğunda tüm aile bundan etkilenir. Telefon görüşmeleri, okul sonrasında ve hafta sonları yapılan planlar artar. Çocuk ailesinden arkadaşlarının satın aldığı şeyleri talep edip, arkadaşının izinli olduğu konularda izin koparmaya çalışır. Aynı sporları yapmak, aynı giysileri giymek ve aynı sınıfta olmak konusunda ısrarcı olmaya başlar, Bu zaman süreci içinde kendinizi çocuğunuz ve arkadaşları arasında aracı, hatta planlayıcı halde bulursanız şaşırmamalısınız.