Çocukları Uyuşturucudan Korumak (I)

Okullar, ebeveynler ve medya çocuklara bu konuda açık ve kesin bir mesaj verir: Uyuşturucu kötüdür. Çocuklar sürekli olarak, “Uyuşturucuya hayır deyin.” , “Uyuşturucu sizi öldürür.” gibi bildirimleri duyar. 6—9 yaş arasın çocuklar bu mesajları sorgulamadan kabul eder ve gururla, “Asla uyuşturucu kullanmam!” gibi kesin bir yaklaşma girer. Birkaç istisna dışında bu konuda bir çelişki oluşmaz. Uyuşturucuyu deneme şansları yoktur ve onlara bu konuda kötü etki edecek bir ortama henüz girmemişlerdir. Uyuşturucu kullanmanın yasalara aykırı olduğunu bilir, doğru ve yanlışı rahatça ayırt edebilirler. Alkol almakta olan bir sürücüyü gören bir çocuk anne babasına plakayı alarak olayı polise haber vermeleri gerektiğini
söylemiştir.

Küçük bir çocuğun uyuşturucuya hayır demesi son derece kolaydır. Bu noktada düşünülmesi gereken, çocuk büyüdükçe, uyuşturucuyu deneme fırsatının çıktığı bir ortamda baskı görürse neler olacağıdır. Ebeveynler çocuğu küçük yaşlarda uyarmaya başladıkları takdirde sorun çıkmayacağını düşünür, ama durum her zaman böyle değildir. Bu nedenle ebeveynler bu aşamada, çocuğun ilerleyen yaşlarda uyuşturucuyu denememesi için ellerinden geleni yapmalıdır.
İlk olarak ebeveynler çocuğa doğru örnek olmayı başarmalıdır. Birçok aile, “Uyuşturucu kullanma” deyip, kendilerinin madde bağımlısı olduğunu görmezden gelir. Sigara ve içki kullanımı da bir çeşit madde bağımlılığıdır.

Eğer ebeveynler sıkça sigara ve içki kullanıyorlarsa, bu durum çocuğun zihninde “normal” olarak yer eder ve büyüdüklerinde büyük ihtimalle bu maddeleri kullanacak olmaları olasıdır. Ebeveynlerin söyledikleri ve yaptıkları birbirleri ile çeliştiğinde çocuğun kafası karışır. Her ne kadar gizlemeye çalışsalar da, çocuklar ebeveynlerinin kullandıkları maddeyi bir süre sonra keşfeder ve onları taklit etme eyleminde olmasalar dahi, kendilerini aldatılmış hissedip, öfke ve güvensizlik duyar.

çorum escort bayan